Dag 19: Canyon Village

Vanochtend hebben we op ons gemakje gedaan en zijn we rond 9 uur opgestaan. Eindelijk hadden we weer een telefoonprovider, dus maar meteen even een smsje naar S en S gestuurd omdat ze morgen jarig zijn. Beter te vroeg, dan te laat en waarschijnlijk hebben we straks en morgen weer geen bereik. We hebben het afgelopen nacht erg koud gehad ook al zitten we in een (houten) lodge. Het is gelukkig wel zonnig (geen wolkje te zien), maar ook nu is het nog niet warm (55F). Ons ontbijt nuttigen we in het restaurant. We hebben eerst gekeken of we ergens brood ofzo konden vinden, maar de broodjes hier zijn of superdik belegd (nog geen zin in zo ’s ochtends vroeg) of het is brood dat niet te eten is. Wanneer we klaar zijn is het al na 10 uur. We besluiten om vlakbij de Cascade Lake trail te lopen. We smeren ons in met muggenspul en zonnebrand, pakken onze berenspray en wat te eten en drinken en gaan op pad. Op het laatste moment besluiten we toch nog even een vest aan te doen en dat bleek een goede keuze te zijn. Vergeleken met gisteren staat er een stuk minder wind, maar het waait toch nog behoorlijk. We lopen een klein stukje over een open weide en gaan dan een bosachtig gedeelte in. Bij elke bocht klap ik in mijn handen. Julian heeft inmiddels een mooie stok gevonden en maakt ook lawaai. Het is toch griezelig wandelen als je weet dat er veel beren in het park zijn. Aan de andere kant: als je ziet dat je vanaf een kleine afstand de beren kunt observeren (vanuit de auto dat wel) en de beren kijken niet op of om, dan lijken ze erg onschuldig. De eerste 2,5 km gaat door bos. Aan je linkerkant kun je ver kijken over weide, maar we zien geen wildlife. Na bijna 3 km komen we op een open weide. We moeten af en toe over water springen en in één van die (heldere) watertjes zien we een ratje (iieeegh) zwemmen. Het waait behoorlijk op de open weide. We zien in de verte nog een bizon, maar verder zien we hier geen wildlife. We lopen nog tot het meertje en besluiten daar niet te lunchen (ivm de koude wind), maar terug te lopen naar de auto. Onderweg zien we nog 2 mooie ospreys (visarend; mooie witte roofvogel), maar we zien (gelukkig) geen beer.

We hebben in 2 uur tijd bijna 8 km gelopen. We rijden terug naar onze lodge en eten daar onze lunch en relaxen wat. Om een uur of 2 stappen we weer in de auto. In 2006 zijn we met K ook hier in Yellowstone geweest en toen vonden we Mammoth Hot Springs erg apart. We besluiten om hier naar toe te rijden. We zitten nog maar 15 minuten in de auto en zien weer allemaal andere auto’s stilstaan: een bearjam. En ja hoor, ergens ver beneden zien we een beer lopen. Het is een bruine beer. Deze is wel een stuk verderaf dan gisteravond, maar het blijft leuk om te zien.

We rijden weer snel verder en stoppen bij Tower Fall. Dit is de enige waterval in het park dat een fall is en geen falls, omdat hij in één keer naar beneden valt. Het is hier superdruk. Je kunt normaliter tot de voet lopen, maar in verband met landslides is dit gedeelte afgesloten. Jammer, dan pakken we alleen het uitkijkpunt.

We rijden weer door. Als we Mammoth binnen rijden, vinden we dit een gezellig dorpje. In 2006 waren we hier met een camper en wat me nu pas opvalt is dat je best een aantal routes niet mag rijden met de camper. Dat is met toen helemaal ontgaan (of ik ben het inmiddels vergeten). Hetzelfde geldt voor de Upper Terrace Drive. Deze mag je alleen met de auto doen (alhoewel we er wel campers zien rijden). We nemen deze drive en stoppen bovenaan. De Hot Springs zijn lang niet zo mooi meer als 6 jaar geleden. De springs zijn niet meer zo actief, maar hebben nog wel allemaal verschillende kleuren op de plaatsen waar ze nog wel actief zijn. En dat is erg mooi om te zien.

Op de terugweg besluiten we de onverharde Blacktail Deer Plateau te nemen, dit is een kleine detour (7 miles) en ik heb gehoord dat er nog wel eens beren gesignaleerd worden. Helaas kwamen we helemaal geen wildlife tegen (behalve weer een aantal ospreys). Maar vlak voordat we weer de doorgaande route op moesten, werden we toch nog getrakteerd op een bruine beer met 2 kleintjes. En deze waren echt nog heel jong, wat een schatjes. Vanuit de verte konden we zien dat ze tegen een boomstam aan het ravotten waren. We hebben hier echt van genoten, wat zijn ze toch lief! Moederbeer bleef rustig grazen en de kleintjes deden haar na, eentje had op een gegeven moment een stuk boomstam tussen zijn kaken. Dat smaakte volgens mij niet echt lekker.

Met tegenzin zijn we weer doorgereden (er kwamen nog andere mensen achter ons die ook wilde kijken). Uiteindelijk waren we weer rond 19 uur bij Canyon Village en zijn we eerst even iets gaan eten bij de Fountain&Grill. Je komt te zitten aan een soort bar in een smalle u-vorm en jouw waiter/waitress staat in het midden van de u en bedient je van daar uit. Julian neemt een cheese burger en ik een hotdog. We krijgen er frietjes bij, die heerlijk smaken. We willen morgenochtend vroeg wolven gaan spotten, dus gaan vanavond niet meer op safari! Om een uur of tien viel overigens de stroom nog uit, ook lekker. Gisternacht waarschijnlijk ook al, want we hadden wat apparatuur aan de stroom gelegd ’s nachts, terwijl er ’s ochtends niets opgeladen was. Ik ging even kijken of de rest van het dorp er ook last van had en toen ik de voordeur opentrok, keek ik in de achterkant van een bison, das schrikken!