De wekker stond vanochtend gewoon op de normale wektijd voor als we moeten werken, nl: 06.30… Gelukkig hebben we allebei lekker geslapen, want we hebben een lange dag voor de boeg. Net na 7.30 staan J&J voor de deur om ons naar Brussel te brengen. We zijn tegen 7.45 helemaal klaar, alles is gecheckt, vuilnis opgeruimd, we kunnen! J heeft amandelbroodjes, mueslibollen en drinken bij, wat een luxe! Het is rustig op de weg, dat is wel een voordeel als je op zaterdag vertrekt. Rond negenen zijn we op de luchthaven en J&J droppen ons af bij de ‘ Kiss&Ride’. Zij gaan morgen ook met vakantie, dus we wensen hun ook een goede vakantie en dan gaan we naar binnen. We vliegen pas om 11.30 dus we zijn mooi op tijd. Er is maar één manier om je USA-vakantie goed te beginnen, dus we brengen eerst een bezoekje aan de Starbucks voor een koffie een Chai Tea Latte (en ik denk nog even terug aan mijn heerlijke bezoek aan NY in maart met mijn lieve zus toen we ook zo onze vakantie begonnen zijn).
Inchecken hebben we gisteren thuis al gedaan en ook hebben we onze tickets
uitgeprint. De zeer vriendelijke dame van Delta Airlines vertelt ons dat we
alleen nog maar onze bagage hoeven af te droppen en dus niet in de rij hoeven
te staan: goed begin! Uiteraard moeten we wel nog even vertellen dat we zelf
onze koffers hebben ingepakt, welke elektrische apparaten we mee hebben, of we
onze Esta hebben ingevuld en waarom we naar Amerika gaan. We lopen al om 10 uur
door de douane en zijn dus aan de vroege kant. We lopen nog even langs de
winkels en drinken ons drinken op voordat we langs de handbagagecontrole gaan.
Ook dit gaat vrij vlotjes (ik hoef mijn schoenen niet eens uit te doen). Bij de
gate komen we erachter dat we onze breakers vergeten waren weg te gooien. Dat
is toch echt een vloeistof, maar is er niet uitgehaald. We drinken ze dan toch
nog maar even lekker op. We doden de tijd met wat lezen en rond 11 uur beginnen
we met boarden. Wat we eigenlijk nooit snappen zijn die mensen die al meteen in
de rij gaan staan en dan vaak heel lang moeten wachten (voor de gate, in de
gate en in het vliegtuiggangpad). Wij blijven zelf het liefste zitten tot de rij
een eind geslonken is en dat we dan redelijk kunnen doorlopen. We zitten in een
2-3-2 vliegtuig en hebben een plek aan de raamkant. Het is een redelijk nieuw
vliegtuig en het eten en drinken is prima verzorgd. Als lunch krijgen we een
salade met kip (je kon ook kiezen voor pasta of kip) die best goed smaakt en
vlak voor de landing in Atlanta krijgen we nog een pizza slice. We hebben goede
touchschermen in de stoelen voor ons met een brede keuze uit films. We kijken
allebei een film en wat series op de ipad. Iets eerder dan gepland landen we in
Atlanta, we hebben een prima vlucht achter de rug. Het is niet superdruk bij de
douane waar we onze vingerafdrukken een een foto moeten laten nemen (waarom
Julian nu wel beide handen moet laten scannen en ik niet weet ik nog steeds
niet). Wel kunnen we niet aantonen dat we op 6 juli kunnen terugvliegen en daar
is meneer niet blij mee. 'Heeft u de toelichting bij de Esta niet gelezen, je
moet ook een bewijs van je terugvlucht kunnen laten zien' . O, uhm nee blijkbaar
niet dus. Ik zeg nog dat ik mijn laptop wel ff wil opstarten, maar dat mag
niet. We zeggen dat we er een volgende keer rekening mee zullen houden en
uiteindelijk maakt hij er geen problemen van. We horen dan via de sms dat NL
(of eh… we) hebben verloren van Denemarken… pardon? We hebben nog een kleine 2
uur voordat onze volgende vlucht vertrekt en gaan wat eten. Onze volgende
vlucht is nl. een binnenlandse vlucht en dan zit het eten niet bij de prijs inbegrepen (en we hebben nu honger). Als we
uiteindelijk weer in het vliegtuig zitten is het in NL inmiddels 23.30. Het
vliegtuig is een 3-3 en redelijk vol. Voor ons zitten 2 mensen die elkaar niet
kennen, maar de hele tijd (hard) met elkaar zitten te praten. En aan de andere kant van het gangpad zit een kind de hele tijd keihard te janken/jammeren. Pfff en dat 3,5
uur lang, nou dan merk je wel dat je moe en prikkelbaar wordt. We landen
uiteindelijk rond 19 uur plaatselijke tijd in Las Vegas. Omdat we in Atlanta al
door de douane zijn geweest, kunnen we nu zo onze koffers ophalen (als we
aankomen bij de band, hebben we ze meteen) en richting de shuttle voor de car
rental lopen. Zo, das warm hier (93F, 33C)! Bij Dollar aangekomen staat er een mega
rij en maar 2 medewerkers achter de balie. Das balen, dat wordt lang wachten.
Gelukkig staat game 7 tussen Boston en Miami (NBA) op dus we vermaken ons wel.
We kunnen het hele vierde kwart zien en dan zijn we eindelijk aan de beurt.
Inmiddels kennen we de drill, ze proberen je vanalles aan te smeren, terwijl we
de meeste verzekeringen al hebben. We zeggen overal netjes nee op en mogen naar
de partkeergarage. We kunnen uit zo’n 12 auto’s kiezen en gaan voor een gloednieuwe
Ford Escape zonder nummerborden. Helaas moet deze op 1 juli terug zijn en
aangezien wij pas op 6 juli terug zijn, gaat dat niet lukken helaas. We kiezen
dan uiteindelijk voor een witte Ford. Alle koffers erin, maar als we de auto
starten krijgen we direct de melding dat het oliepeil gecontroleerd moet
worden, dit gaat m dus niet worden! Een andere witte Ford stinkt, dus het wordt
uiteindelijk een blauwgrijze Ford Escape met zo’n 35.000 miles op de teller. We zetten
de ipad aan en wachten even tot we een gps-signaal hebben, starten Navigon en
we rijden zo naar ons hotel. Het is inmiddels 21 uur geweest en we zijn doodmoe
(in NL is het nu 6 uur ’s ochtends dus we zijn bijna 24 uur op). We nemen nog
even een lekkere douche en stappen meteen ons bed in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten