Change of plans

Het plan was om na Rocky Mountains NP door te reizen naar Colorado Springs. In verband met de bosbrand (wildfire) die daar woedt, hebben we besloten om dit uitstapje maar te cancellen. De dingen die we daar wilde doen (Air Force Academy en Garden of the Gods) zijn nl. gesloten. Gelukkig konden we het hotel nog gratis cancellen en konden we ons hotel in Denver City met een nachtje vervroegen. Het wordt dus gewoon een extra dagje Denver (lees: shoppen!).

Dag 22: Van Thermopolis naar Walden

Over vandaag even een kort verslag en dan ook nog zonder foto's! Mijn camera ligt nl. nog in de auto en ik heb geen zin om die te halen... Lui hè? Maar veel valt er ook niet te vertellen. Vanochtend zijn we begonnen met een (complimentary) ontbijtje in ons Super8 hotel.Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan Hot Springs State Park in Thermopolis. We namen eerst een kijkje bij de Big Spring (mooie kleuren weer). Julian voelde even met zijn voet en het water was erg warm (later lazen we dat deze meer dan 127F (53C) kon worden). Daarna hebben we nog een rondje over de boardwalk langs de Rainbow Terrace gelopen en hebben we een stukje over een houten brug (Swinging Bridge) gelopen en inderdaad swingt hij! Vervolgens kwamen we uit bij het Bath House. Hier kon je (gratis) 20 minuten, langer schijnt niet goed voor je te zijn, in een zwembad liggen met water van de hot springs. De temperatuur van het water lag rond de 104F (40C). We zijn benieuwd wat voor healingpower dit water heeft! We stonken in ieder geval de hele dag naar rotte eieren, dat moet toch ergens goed voor zijn?
Na een kleine anderhalf zijn we weer in de auto gesprongen, want we moeten vandaag nog heel wat kilometers (of miles eigenlijk) maken. Rond half vijf hadden we er wel genoeg van en nu zijn we gestopt in een superklein dorp (Walden, Colorado), waar wel 3 motels zitten. De één nog sleezier dan de andere, haha. We zijn gestart bij degene die er het minst erg uitzag, maar die zat vol... Toen naar een andere gereden en daar konden we terecht. Voor slechts $54, maar ik hoop dat dit dorpje vannacht niet veranderd in een dorpje uit een één of andere horrorfilm (zoals Wrong Turn ofzo)! Als we deze nacht overleven, rijden we morgen door naar Rocky Mountain NP...

p.s. Julian was zo lief om de camera uit de auto te halen, dus toch nog een paar foto's!

Dag 21: Van Canyon Village naar Thermopolis

Ons verblijf in Grand Teton en Yellowstone zit er weer op. Vanochtend vertrekken we uit Yellowstone. Wat was het (weer) mooi om hier te zijn. We hebben volop genoten van al die mooie natuur en al het wildlife. We hebben wel iets minder gewandeld dan van te voren bedacht, maar ik moet zeggen dat ik me toch ook niet helemaal op mijn gemakje voelde met al die beren in de buurt! En we hebben ons prima vermaakt met de dingen die we wel hebben gedaan. We zijn op tijd op vanochtend (8.00 uur), we douchen en pakken de koffers weer in en stoppen alles weer in de auto. De sleutels van de lodge kunnen we in een keybox droppen, dus uitchecken hoeft niet. We halen nog wat te eten in de shop en ontbijten onderweg in de auto. We gaan Yellowstone uit via de Beartooth Highway. Dit is een bergweg die tot ruim 3300m hoogte gaat en omdat er vaak veel sneeuws valt in de winter, gaat deze weg pas eind mei open. We komen overigens bij het uitrijden van het park geen beren meer tegen. Maar wel een klein vosje, dat midden op de weg loopt. We zorgen dat hij weer naar de kant van de weg loopt (en maken natuurlijk nog even een paar foto’s), zodat hij niet wordt overreden door tegemoetkomend verkeer. Jammer dat we geen beren meer zien!

De Beartooth Highway is prachtig. We komen inderdaad ruim boven de 3300m en hebben prachtige vergezichten en ook ligt er nog wat sneeuw.

 

Vorig jaar rond deze tijd lag er nog heel veel sneeuw op deze weg, maar dat is dit jaar niet. Toch zien we nog een paar sneeuwmuren. Op het hoogste punt zien we nog een skibaan waar nu nog mensen aan het skiën en snowboarden zijn. Volgens mij moet je het wel goed kunnen, want het ziet er behoorlijk steil uit. Net voor de skibaan zien we nog een kudde berggeiten. We zijn blij dat we deze weg hebben genomen (het was best een omweg nl.). 

Uiteindelijk rijden we door tot Thermopolis. Inmiddels heeft de temperatuur de 100F alweer aangetikt. Dat is ruim 30F verschil met Yellowstone! We halen wat te eten bij de Pizzahut en kijken tijdens het eten een filmpje (via de laptop en de hdmi kabel op onze hotelkamer tv). Thermopolis staat trouwens bekend om de grootste (ter wereld) mineral hot springs, daar gaan we morgenochtend een kijkje nemen.

Dag 20: Canyon Village

Vanochtend ging de wekker om kwart voor zes, ik dacht dat Julian ging zeggen: zet de wekker maar uit, we slapen verder, maar nee hoor, hij sprong meteen onder de docuhe (viel dat ff tegen!). Tegen 6.10 zaten we in de auto en begonnen we aan onze trip naar de Lamar Valley waar veel wolvenspotters staan. Het was erg fris buiten (33F, 0C), dus we hebben lekker de kachel aangedaan. Lamar Valley is nog wel een eindje rijden vanuit Canyon Village. Daarbij werden we ook nog 3 keer opgehouden door wat andere beestjes! Eerst zagen een bruine beer met een kleintje! Ook dit was weer een beertje dat dit jaar geboren was. Ze waren echt vlak aan de kant van de weg aan het grazen. Ze schrokken wel een beetje van de auto dus verdwenen ook weer snel in het struikgewas. Nog geen 2 bochten verder zagen we een vos met een prooi in zijn bek. Die maakte dat hij snel weg kwam voor ons!

Nadat we weer verder waren gereden moesten we rechtsaf na Tower Roosevelt en ook daar zagen we weer een bruine beer. Het was nog niet druk op de weg, dus we konden hier op het gemakje even blijven staan en kijken. Het blijft toch nog steeds geweldig (hopelijk zijn jullie de berenfoto’s nog niet zat, sorry van het kleine beertje hebben we alleen film!).

Inmiddels kwamen we bij Lamar Valley en we zagen hier veel bizons, herten, vogels e.d. Ook veel mensen met supergrote verrekijkers. We zijn op verschillende punten gestopt en hebben ook door onze verrekijker getuurd, maar zij zagen niets en wij ook niet! Na een tijdje besloten we om weer terug te gaan naar Canyon Village. Als de wolvenspotters al niets zien met die grote verrekijkers, dan gaat het ons zeker niet lukken! Iets na 9 uur waren we weer terug bij onze lodge, maar het was hier nog superkoud. We hebben snel even een broodje klaargemaakt en zijn weer in de auto gesprongen. Vandaag staat de Grand Canyon van Yellowstone op de planning. We reden eerst naar Artist Point, dat is een mooi uitkijkpunt op de Lower Falls. Hier hebben we in het zonnetje onze boterham opgegeten. De Grand Canyon van Yellowstone heeft 2 watervallen, de Upper (33m) en de Lower (meer dan 90m) die je kunt bekijken via de South Rim en de North Rim. We hebben de verschillende uitkijkpunten gezien en hebben 3 korte, maar strenuous trails gedaan. Allereerst Uncle Toms Trail. Hierbij daal je een stuk de canyon in via 328 traptreden voor een blik op de Lower Falls. Dat was nog eens even ochtendgymnastiek. 

Maar we hebben het gehaald en het uitzicht was prachtig. Bovenaan deze trail zagen we nog een elk met een prachtig gewei. Hij bleef rustig liggen en ik kon op het gemakje foto’s maken.

Vervolgens zijn we doorgereden naar de Brink of de Lower Falls. Ook hier moet je weer wat traptreden af (deze wandeling vonden we helemaal niet strenuous, maar goed) en vervolgens stond je aan de bovenkant van de Upper Falls, wat een kracht heeft dat water. De derde korte wandeling die we hebben gemaakt was de Red Rock trail. Deze ging eerst met switchbacks naar beneden door een soort bos, vervolgens nog een aantal trappen en van de onderkant had je weer een mooi zicht op de Lower Falls.

Hierna hebben we nog enkele uitzichtpunten gezien waarbij je in de canyon kijkt. Wat hebben de wanden mooie kleuren hier.

De North Rim eindigt overigens weer in Canyon Village, dus we waren weer thuis! We zijn snel naar onze lodge gegaan. Nu konden we eindelijk die spijkerbroek uitdoen, want het was inmiddels al weer behoorlijk warm geworden door onze wandelingen en de zon (alhoewel de temperatuur nog maar zo’n 65F aangaf, liepen we al behoorlijk te zweten in die spijkerbroeken). Helaas was onze kamer nog niet schoongemaakt, dus we hangen het bordje ‘niet storen’ op. Ik neem een douche en we doen even lekker op het gemakje. Tegen een uur of twee besluiten we om naar Yellowstone Lake te rijden en daar even op een strandje te gaan liggen. We vinden uiteindelijk een strandje, dat niet al te dicht langs de weg ligt, nemen onze slaapzak mee (zodat we lekker kunnen zitten), pakken wat te eten en te drinken en hebben het prima naar ons zin met in de verte besneeuwde bergtoppen. Het water van Yellowstone Lake is nog erg koud. Zeker als we dan horen dat het meer tot diep in mei nog bevroren is, is dat natuurlijk niet gek!

We gaan vanavond nog een keer eten in de Fountain&Grill, dat is gisteren wel bevallen en veel keuze hebben we hier niet.

Dag 19: Canyon Village

Vanochtend hebben we op ons gemakje gedaan en zijn we rond 9 uur opgestaan. Eindelijk hadden we weer een telefoonprovider, dus maar meteen even een smsje naar S en S gestuurd omdat ze morgen jarig zijn. Beter te vroeg, dan te laat en waarschijnlijk hebben we straks en morgen weer geen bereik. We hebben het afgelopen nacht erg koud gehad ook al zitten we in een (houten) lodge. Het is gelukkig wel zonnig (geen wolkje te zien), maar ook nu is het nog niet warm (55F). Ons ontbijt nuttigen we in het restaurant. We hebben eerst gekeken of we ergens brood ofzo konden vinden, maar de broodjes hier zijn of superdik belegd (nog geen zin in zo ’s ochtends vroeg) of het is brood dat niet te eten is. Wanneer we klaar zijn is het al na 10 uur. We besluiten om vlakbij de Cascade Lake trail te lopen. We smeren ons in met muggenspul en zonnebrand, pakken onze berenspray en wat te eten en drinken en gaan op pad. Op het laatste moment besluiten we toch nog even een vest aan te doen en dat bleek een goede keuze te zijn. Vergeleken met gisteren staat er een stuk minder wind, maar het waait toch nog behoorlijk. We lopen een klein stukje over een open weide en gaan dan een bosachtig gedeelte in. Bij elke bocht klap ik in mijn handen. Julian heeft inmiddels een mooie stok gevonden en maakt ook lawaai. Het is toch griezelig wandelen als je weet dat er veel beren in het park zijn. Aan de andere kant: als je ziet dat je vanaf een kleine afstand de beren kunt observeren (vanuit de auto dat wel) en de beren kijken niet op of om, dan lijken ze erg onschuldig. De eerste 2,5 km gaat door bos. Aan je linkerkant kun je ver kijken over weide, maar we zien geen wildlife. Na bijna 3 km komen we op een open weide. We moeten af en toe over water springen en in één van die (heldere) watertjes zien we een ratje (iieeegh) zwemmen. Het waait behoorlijk op de open weide. We zien in de verte nog een bizon, maar verder zien we hier geen wildlife. We lopen nog tot het meertje en besluiten daar niet te lunchen (ivm de koude wind), maar terug te lopen naar de auto. Onderweg zien we nog 2 mooie ospreys (visarend; mooie witte roofvogel), maar we zien (gelukkig) geen beer.

We hebben in 2 uur tijd bijna 8 km gelopen. We rijden terug naar onze lodge en eten daar onze lunch en relaxen wat. Om een uur of 2 stappen we weer in de auto. In 2006 zijn we met K ook hier in Yellowstone geweest en toen vonden we Mammoth Hot Springs erg apart. We besluiten om hier naar toe te rijden. We zitten nog maar 15 minuten in de auto en zien weer allemaal andere auto’s stilstaan: een bearjam. En ja hoor, ergens ver beneden zien we een beer lopen. Het is een bruine beer. Deze is wel een stuk verderaf dan gisteravond, maar het blijft leuk om te zien.

We rijden weer snel verder en stoppen bij Tower Fall. Dit is de enige waterval in het park dat een fall is en geen falls, omdat hij in één keer naar beneden valt. Het is hier superdruk. Je kunt normaliter tot de voet lopen, maar in verband met landslides is dit gedeelte afgesloten. Jammer, dan pakken we alleen het uitkijkpunt.

We rijden weer door. Als we Mammoth binnen rijden, vinden we dit een gezellig dorpje. In 2006 waren we hier met een camper en wat me nu pas opvalt is dat je best een aantal routes niet mag rijden met de camper. Dat is met toen helemaal ontgaan (of ik ben het inmiddels vergeten). Hetzelfde geldt voor de Upper Terrace Drive. Deze mag je alleen met de auto doen (alhoewel we er wel campers zien rijden). We nemen deze drive en stoppen bovenaan. De Hot Springs zijn lang niet zo mooi meer als 6 jaar geleden. De springs zijn niet meer zo actief, maar hebben nog wel allemaal verschillende kleuren op de plaatsen waar ze nog wel actief zijn. En dat is erg mooi om te zien.

Op de terugweg besluiten we de onverharde Blacktail Deer Plateau te nemen, dit is een kleine detour (7 miles) en ik heb gehoord dat er nog wel eens beren gesignaleerd worden. Helaas kwamen we helemaal geen wildlife tegen (behalve weer een aantal ospreys). Maar vlak voordat we weer de doorgaande route op moesten, werden we toch nog getrakteerd op een bruine beer met 2 kleintjes. En deze waren echt nog heel jong, wat een schatjes. Vanuit de verte konden we zien dat ze tegen een boomstam aan het ravotten waren. We hebben hier echt van genoten, wat zijn ze toch lief! Moederbeer bleef rustig grazen en de kleintjes deden haar na, eentje had op een gegeven moment een stuk boomstam tussen zijn kaken. Dat smaakte volgens mij niet echt lekker.

Met tegenzin zijn we weer doorgereden (er kwamen nog andere mensen achter ons die ook wilde kijken). Uiteindelijk waren we weer rond 19 uur bij Canyon Village en zijn we eerst even iets gaan eten bij de Fountain&Grill. Je komt te zitten aan een soort bar in een smalle u-vorm en jouw waiter/waitress staat in het midden van de u en bedient je van daar uit. Julian neemt een cheese burger en ik een hotdog. We krijgen er frietjes bij, die heerlijk smaken. We willen morgenochtend vroeg wolven gaan spotten, dus gaan vanavond niet meer op safari! Om een uur of tien viel overigens de stroom nog uit, ook lekker. Gisternacht waarschijnlijk ook al, want we hadden wat apparatuur aan de stroom gelegd ’s nachts, terwijl er ’s ochtends niets opgeladen was. Ik ging even kijken of de rest van het dorp er ook last van had en toen ik de voordeur opentrok, keek ik in de achterkant van een bison, das schrikken!

Dag 18: Van Old Faithful naar Canyon Village

Gisteravond hebben we afgesloten met Old Faithful en we willen daar vanochtend weer mee beginnen! Maar eerst eten we even in het restaurant van de Inn en gaan naar het visitor centre om te kijken wanneer de andere grote (voorspelbare) geisers zullen uitbarsten. Helaas voor ons zitten er geen tijden bij die we in ons schema kunnen inpassen. Omdat Old Faithful al over een klein half uur actief zal zijn, lopen we naar onze cabin om de wandelschoenen aan te doen en dan vertrekken we naar Observation Point. Je klimt hier in een kleine kilometer 45 meter omhoog en kunt vervolgens de uitbarsting van boven bekijken. Op deze manier zit je niet met honderden anderen op de bankjes voor de geiser. We moeten flink doorlopen anders zijn we te laat (ze kunnen de uitbarsting van Old Faitful op 10 minuten (+ en -) nauwkeurig voorspellen). Gelukkig zijn we op tijd boven.

Ik vond het leuk om de uitbarsting van boven te zien, maar vindt wel dat er meer sfeer is als je beneden op de bankjes zit. Old Faithful krijgt 3 mln bezoekers ieder jaar, dus je zit daar niet in je eentje, maar je hoort ook het lawaai dat zo’n geiser erbij maakt en dat maakt het toch wel apart. Er staat vandaag overigens een straf windje. De temperatuur is ook iets lager dan de afgelopen 2,5 week, zo'n 70F (21C). Wel schijnt het zonnetje nog steeds uitbundig. Als de uitbarsting voorbij is lopen we weer naar beneden en maken nog een korte stop bij de Beehive geiser. Daarna lopen we naar onze cabin, pakken de auto weer in checken uit. Onze eerstvolgende stop is Black Sand Basin. Vergeleken met de Lower, Upper en Midway basins is deze aan de kleine kant, maar er liggen wel een aantal mooie pareltjes als Opalescent Pool, Cliff Geyser, Sunset Lake en Emerald Pool. Wat een mooie kleuren!

We stappen weer in de auto en rijden naar het begin van de Fairy Falls Trail. Wat is het hier al druk met
auto’s. We parkeren de auto maar ergens in de berm en beginnen aan de wandeling. Niet de Fairy Falls is ons eindpunt, maar we willen hier halverwege de trail op een berg naar boven klimmen voor het uitzicht op de Grand Prismatic Spring. Dit is de grootste hotspring in het park (ongeveer 75x100m). Prismatic betekent: prachtig gekleurd. Omdat de spring zo groot is, kun je vanaf het normale uitkijkpunt (de boardwalk erlangs) nooit de kleurenpracht zien en dat kan wel vanaf de berg waar we op klimmen. Het is geen officieel pad, maar we zijn niet de enigen en zien al snel waar we omhoog moeten klimmen. Nou, de spring doet zijn naam eer aan hoor, wat een geweldige kleuren.

Na even lekker genieten, stappen we weer op en gaan we terug naar de auto. Op een haar na stappen we nog bijna op een heel ieniemini slangetje.

We nemen vervolgens de Firehole Lake Drive. Aan deze drive ligt de Great Fountain Geyser die we graag hadden willen zien uitbarsten, maar die uitbarsting staat gepland tussen 2.45 en 6.45. Dus ja dat duurt helaas nog te lang. Na deze drive nemen we de Firehole Canyon Drive.

Hier kom je langs een mooie waterval (Firehole Falls) en is er een stuk waar de rivier door natuurlijke bronnen verwarmt wordt en je dus kunt zwemmen/pootje baden. Helaas is dit deel afgesloten en we komen er niet goed achter waarom. Nou ja, we rijden maar door. We komen langs de Artist Paint Pots en Norris Geyser Basin en kunnen ons nog herinneren dat we hier met K hebben gelopen. We rijden door en komen langs de Gibbon Falls, deze liggen langs de kant van de weg, dus hier maken we ook even een korte stop.

Uiteindelijk komen we aan in Canyon Village en gaan inchecken. Er wordt hier flink verbouwd (restaurant, deli, parkeerterrein). We krijgen onze sleutels en bekijken onze lodge. Hier hebben we gelukkig wel een douche op de kamer, toch lekker. We eten vanavond Spinazie Tortellini en dat smaakt goed. Na het eten stappen we weer in de auto en gaan we op zoek naar wildlife in de Hayden Valley. Eerst zien we een elk met een klein gewei. We rijden weer een stukje door en daar is de eerste jam! En het is een bearjam.

Wat een leuk beest. Hij zit aan de andere kant van de rivier en het is een bruine beer. Hij gaat eens even lekker op het gemakje zitten kijken naar de overkant (naar ons dus). Volgens mij denkt hij wat doen al die mensen daar toch? Wie bekijkt nu eigenlijk wie? Er zijn al weer rangers aangekomen om alles weer in nette banen te leiden en te zorgen dat de opstopping oplost. Dat is niet makkelijk, want iedereen wil een filmpje en/of foto maken. Het is soms zo grappig want mensen staan echt te springen en te roepen: ik heb een beer gezien! We rijden weer een stukje door en zien mensen met grote verrekijkers staan. We stoppen hier even en vragen waar ze naar kijken. Nou, ze zijn op zoek naar wolven. Op dit moment hebben ze nog geen wolf gezien. We blijven hier een tijdje staan en besluiten dan om weer door te rijden. Bij Fishing Bridge nemen we de weg richting Cody en een klein stukje na het dorp zien we een grizzly bear met een jong. Hier blijven we een hele tijd staan kijken. Ze doen net of ze je niet zien en gaan door met waar ze mee bezig zijn. Heerlijk onverstoorbaar.

Er komen steeds meer mensen aan, dus we rijden weer door zodat anderen ook kunnen kijken. Na een minuut of 10 draaien we de auto om (het is inmiddels 21 uur, dus de zon is bijna onder) en rijden we terug naar onze lodge. Wat een geslaagde avond weer.

Dag 17: Van Colter Bay Village naar Old Faithful

Deze nacht was iets minder koud dan de vorige nacht. Omdat er geen slot zit op de tent-cabin hoeven we onszelf ook niet uit te checken. We pakken dus de auto in en rijden gewoon weg. We nemen eerst de route via Signal Mountain Road. Deze weg gaat flink omhoog en we zien nog een aantal herten in het bos staan. Er zijn 2 uitzichtpunten, de eerste kijkt op de Teton range. Mooi, maar het is jammer dat je van hiervandaan geen water ziet. Het tweede punt kijkt dan juist weer over de vallei uit, mooi, maar wij vinden de bergen met sneeuw nou juist zo mooi (wat zijn we verwend...). Als we weer terug naar beneden gaan, staan de herten er nog steeds. We horen ook dat ze naar elkaar roepen. Er staat er één aan de ene kant van de weg en de andere 4 staan aan de andere kant van de weg. En daartussen staan allemaal auto’s. Als de auto’s eindelijk doorrijden, durven de vier herten over te steken en zijn ze weer samen!

Zoals afgegeven is het een bewolkte dag. Wel is de temperatuur nog prima (86F). Dit is goed wandelweer en dat komt goed uit want we willen een stuk van de Cascade Canyon lopen. Hiervoor pakken we bij Jenny Lake de shuttle boat die ons in een kleine 10 minuten naar de overkant van het meer brengt. Uiteraard krijgen we een heel safety verhaal te horen, dat hoort erbij (de watertemperatuur is tussen de 48 en 55F).

 Aan de andere kant van Jenny Lake beginnen we aan de klim naar Hidden Falls. Het is behoorlijk druk (je komt tenslotte met een hele groep van die boot af). De waterval dendert naar beneden.

We maken natuurlijk even een fotostop en vervolgens lopen we door naar Inspiration Point. Vanaf dit punt kijk je uit over het meer en de vallei. Er vallen warempel een paar regendruppels net als we aan onze lunch willen beginnen. Ik heb van die wegwerp poncho’s bij me, maar die zitten natuurlijk ergens ver weg in de koffer. Dit zijn we niet gewend! Het zijn uiteindelijk maar een paar druppels dus we kunnen toch aan ons  broodje beginnen. Na de lunch stappen we weer op en lopen we Cascade Canyon in. Hier zijn al een stuk minder mensen, maar het blijft er toch nog wel druk. We lopen langs hoopjes sneeuw, dat blijft toch altijd bijzonder. We hopen hier nog een Moose te zien, maar helaas. Op een gegeven moment keren we om en beginnen we aan de terugweg. Nadat we de boot ook weer terug hebben genomen, stappen we in de auto en beginnen we aan de trip naar Yellowstone. Het is ongeveer 80 miles rijden naar Old Faithful, dus dat valt mee. Na zo’n 40 miles zijn we in het park en besluiten we om nog een bezoek te brengen aan West Thumb Geyser Basin. Hier zijn een aantal geisers en aantal hot springs. Via een board walk loop je er langs. Helaas dat er ook net 2 bussen met chinezen zijn gedropt, want wat zijn die mensen toch vaak asociaal. We lopen snel een rondje en stappen dan weer in de auto. Vlak nadat we de parkeerplaats hebben verlaten zien we een coyote (of zou het een vos zijn?) aan de kant van de weg iets opgraven. 

We rijden vervolgens in één keer door naar Old Faithful. We checken in en gaan naar onze cabin. We hebben hier geen douche in de cabin, daarvoor moeten we naar een ander hokje, geen probleem dat overleven we wel! We eten even wat in het restaurant en bekijken vervolgens het dorpje en alle gebouwen even. Vooral de Old Faithful Inn is prachtig. Wat een sfeer heeft dit gebouw. Jammer dat het aan de voorkant gerestaureerd wordt, maar vooral binnen hangt een gezellige sfeer. Het is een soort open ruimte en overal staan lekker stoeltjes en bankjes (beneden en boven). Er wordt piano gespeeld en het is er sfeervol. Rond half 10 wordt de volgende uitbarsting van Old Faithful verwacht dus we zorgen dat we dan op de bankjes zitten. We hebben een lange broek aangedaan tegen de muggen, maar worden in onze voeten gestoken (ja, moet je ook maar geen slippers aandoen!). Het is erg apart om de uitbarsting te zien met een wat blauwige achtergrond (dat komt omdat de zon net onder is gegaan). Verder is het ook stukken minder druk dan overdag, wanneer alle bankjes propvol zitten en er vaak nog mensen achter de bankjes staan.

Dag 16: Colter Bay Village

Ik word rond half vier wakker en merk dat ik het koud krijg. Ik gooi nog even een fleece-vest over me heen en val weer in slaap. Om 6 uur gaat de wekker (hoezo vakantie?)! We willen kijken of we wildlife kunnen spotten. We pakken de auto en rijden eerst naar Willow Flats. Mooi uitkijkpunt, maar i.v.m. bear activity is het pad richting het water nog afgesloten (dat is overigens normaal voor deze tijd van het jaar). Vanaf de parkeerplaats kunnen we niet veel zien (behalve dan van het mooie uitzicht genieten). We rijden vervolgens door naar Oxbow Bend. Dit uitkijkpunt staat erom bekend je mooi zicht op de Teton range hebt en als het niet te veel waait (en dat is meestal alleen ’s ochtends vroeg), dan kun je de weerspiegeling van de bergen in het water zien. Het water is niet helemaal glad, maar je kunt toch wel een weerspiegeling zien.

We rijden een stukje terug en nemen de afslag bij Jackson Lake Junction. Net voor de Jackson Lake Dam staan een heleboel auto’s stil. Daar moet iets te zien zijn! Er staan 2 rangers bij en als we uit de auto stappen komt er eentje naar ons toe en vertelt dat hier een grizzlybear loopt met 3 kleintjes (cubs). Zodra de beren dichter dan 100 yards bij de weg komen, moeten we onze auto weer in. Maar op dit moment is er nog niets te zien. Ze zitten ergens tussen de bosjes. We kijken een kwartiertje en besluiten dan even een broodje klaar te maken. Waarschijnlijk roken ze onze broodjes met chocopasta J, want net als de broodjes klaar zijn, komen de beren tevoorschijn!

 Wat geweldig om te zien, de beren lopen nog vrij ver weg, maar je kunt ze goed zien. Ze lopen op het gemakje te eten en na een kleine 10 minuten lopen ze het struikgewas weer in en zien we ze niet meer. Zo, mission accomplished! We rijden nog even door tot de dam, maar besluiten dan terug naar de tent-cabin te gaan. Het was vanochtend trouwens 37F toen we de auto instapten (=3C), best fris. Eerst halen we nog koffie en thee bij de supermarkt in Colter Bay Village. Bij onze tent-cabin zetten we de stoeltjes lekker in de zon en nog nagenietend drinken we onze koffie/thee op. Om 10 uur besluiten we dan om een wandeling te maken langs Heron Pond en Swan Lake. We zetten nog even snel de foto’s van de grizzlies op facebook (er is internet bij de check in voor de cabins). Dit is overigens niet zo’n lange wandeling (6 km), voor een groot gedeelte in de schaduw en redelijk vlak. We smeren ons goed in met Off want er zullen wel muggen zitten rondom het water (gisteravond wel al wat last gehad van muggen, maar het valt ons nog mee). De wandeling gaat een groot gedeelte langs het water en door een dennenbomenbos. Het ruikt hier heerlijk fris. Zeker nadat we vanochtend de beren hebben gezien, zijn we erg op onze hoede. Ik vind het prima om die beren van een afstandje te bekijken, maar eentje tegenkomen tijdens een wandeling lijkt me niet leuk… We verwachten ze eigenlijk niet hier, maar je wordt gewaarschuwd dat ze overal in het park zitten, dus we maken af en toe lawaai (zingen een liedje-heel vals daar kunnen ze vast niet tegen) en klappen in onze handen. We komen slechts af en toe mensen tegen. We lopen eerst langs Heron Pond en er liggen ontzettend veel (gele) waterlelies op het water. Verder heb je ook hier weer een prachtig zicht op de Teton range.

Als we doorsteken naar Swan Lake wijzen 2 andere wandelaars ons op een bever. Wat leuk! Hij
zwemt wat rond en verdwijnt weer tussen de waterlelies. Op een gegeven moment heeft hij een vis te pakken en zwemt hij van ons weg, wat jammer.

We lopen op het gemakje door (zien weer wat eekhoorns) en zijn rond half één weer bij de auto.

We rijden dan terug naar onze tent-cabin en eten daar onze lunch en doen lekker rustig aan. We eten weer op tijd (bbq) en doen nog even een rondje wildlife met de auto. We zien uiteindelijk dezelfde grizllies als vanochtend, alleen zijn ze de weg overgestoken en staan ze verder van ons weg. Twee van de drie cubs zijn met elkaar aan het spelen en rollen over elkaar heen, ze liggen op hun rug om zichzelf op hun rug te krabbelen. Machtig om te zien. Jammer dat het zo ver weg is, want een foto maken lukt niet echt. Maar het is erg leuk om te zien dat ze zoveel lol hebben.

Yellowstone

Morgen gaan we naar Yellowstone. Ik denk niet dat we daar internet hebben, dus het zal even duren voordat het volgende verslag komt (we blijven 4 nachten in Yellowstone)!

Dag 15: Van Rock Springs naar Colter Bay Village

We kunnen tot 9.00 ontbijten, dus rond half negen staan we op. We eten toast met fruit, yoghurt en pancakes. Daarna skypen we nog even en pakken de koffers weer in. We rijden een klein stukje terug naar de Walmart. De komende 2 nachten slapen we in een tent cabin (2 wanden tentdoek en 2 wanden hout) in Grand Teton en daar hebben we een fireplace, dus kunnen we bbq-en. We besluiten om 2 kant en klare bbqs mee te nemen, dat is toch het makkelijkste. Verder halen we broodjes, worstjes, sla, tomaat en komkommer. Ook vandaag moeten we weer ruim 200 miles rijden. We zien onderweg veel wild: pronghorns en hertjes. Die zijn we zo-ie-zo al veel tegengekomen. In Zion zagen we nog een hertje met 2 jonkies en volgens de chauffeuse (van de shuttlebus) waren deze nog maar 2 tot 3 weken oud, aaaah). Verder zien we hier natuurlijk ook heel veel kleine hagedisjes (verschillende soorten), eekhoorntjes en we hebben ook al een yellow bellied marmot gezien. Julian rijdt ook nog een eekhoorntje plat. Die zijn ook zo gek, ze steken constant de weg over en als ze je zien aankomen gaan ze rechtop stil staan. We zien het inmiddels steeds groener worden en in de verte zien we de eerste besneeuwde toppen al, daar moeten we heen! We lunchen ergens aan de kant van de weg (rest areas kennen de Amerikanen niet echt) waar we een klein stukje van de weg af kunnen staan.

Tegen drie uur zijn we in Grand Teton, wat een machtige bergen! We zijn hier in 2006 ook al eens geweest, maar toen regende het en toen zijn we eigenlijk alleen maar door het park heen gereden. Maar wat is het hier mooi als het mooi weer is!

We stoppen bij het bord van Grand Teton voor de standaard foto en stoppen bij het visitor centre. We kopen hier bear spray, want we willen toch wel wat wandelingen hier maken. En natuurlijk ook een magneetje voor op ons bord! We rijden het park in en op een gegeven moment zie ik een bordje met Schwabacher Landing staan. Pardon??? Is het park al begonnen dan, we hebben nog helemaal niet onze parkpass moeten laten zien? Blijkt dus dat je deze pas veel later hoeft te laten zien. We rijden een eindje terug want er zijn een aantal plaatsen waar we willen stoppen. Dom van ons. We rijden terug naar het visitor centre en rijden daar de Moose Wilson Road op. Een eindje verderop is een watertje en dat is een vaste plek waar je mooses (elanden) kan spotten. We zien er één met de verrekijker, maar hij staat ver weg in de schaduw van een bosje, dus alleen als hij beweegt zie je hem (of haar). Daarna rijden we naar de Chapel of Configuration en we maken vanuit het kerkje een foto van de Tetons. Onze volgende stop is de barn bij Mormon Row, maar niet voordat we eerst wat bizons voor de auto de weg laten oversteken. Wat zijn het toch grote beesten.

We maken ook nog stops voor foto’s bij Blacktail Ponds Overlook en bij Schwabacher Landing.

Inmiddels is het al tegen 18 uur en rijden we door naar Colter Bay Village, waar onze tent-cabin staat. De tent-cabin heeft 2 stapelbedden en een lamp. Verder niets, dus lekker back-to-basic! Julian steekt de bbq aan en we eten heerlijke worstjes met brood, een koningsmaal, heerlijk! We stoppen al onze etenswaren/drinken en toiletspullen in de bearlocker en doen nog een klein rondje in het park en tegen een uur of 10 stappen we ons bed in. Het is nog helemaal niet koud, we zullen zien hoe ver het afkoelt vannacht!