Vandaag willen we het gebied rondom Bear Lake bezoeken in
RMNP. Bear Lake is het drukste gedeelte van RMNP en juist hier zijn ze bezig
met wegwerkzaamheden… Hoe verzinnen ze om dit in het hoogseizoen te doen, maar
goed. Dit betekent dat als je voor 9 uur (of na 16 uur) in het park bent, met
je eigen auto erin kan en anders moet je gebruik maken van een shuttlebus. We
besluiten dan om toch maar op tijd op te staan en voor 9 uur in het park te
zijn. Op facebook staat nl. dat de wachttijden bij deze shuttlesbus wel op kunnen
lopen tot 2 uur. Onze eerste stop is bij Sprague Lake waar we lekker op ons
gemakje ontbijten. We hebben mooi zicht op wat fly-vissers, die les in krijgen.
Ook zien we een grote groep van wel 20 man/vrouw/kinderen met allemaal een
eigen hengeltje.
De zon schijnt weer lekker vandaag. Je ziet in dit deel van de
Rocky Mountains vaak dat het ’s ochtends zonnig is en in de loop van de middag
stapelen de wolken zich vervolgens op. Als we er genoeg van hebben stappen we op
en rijden door naar Bear Lake Trailhead (=einde van deze weg). We komen diverse
auto’s tegen die tegen de richting in rijden en vermoeden dat de parkeerplaats
volstaat. En ja hoor, helaas deze parkeerplaats is vol. Dit betekent dat we 3
miles terug moeten rijden en dat we daar een shuttlebus moeten nemen. Helaas er
zit niets anders op. We hadden al wel gehoord dat deze parkeerplaats snel vol
zou lopen, maar dachten niet dat er al zoveel mensen op de been zouden zijn zo
voor 9 uur! Fout gedacht dus. Bij de shuttlebus is het erg druk. Er staan meer
dan 50 mensen te wachten. We zien ook een aantal klimmers die een groot soort
bed meezeulen op hun rug. Daarmee kunnen ze zich beschermen tegen vallende
stenen. Uiteindelijk moesten we een half uurtje wachten totdat we een plaatsje
hadden in de shuttlebus. Bij Bear Lake beginnen we aan onze wandeling voor
vandaag. Er zijn hier meerdere wandelingen te doen, we kiezen er uiteindelijk
voor omlangs 3 kleine meertjes te lopen: Nymph lake, Dream lake en Emerald
Lake.
We beginnen op 2900 meter en moeten uiteindelijk zo’n 600 feet (200
meter) klimmen. De wandeling zelf is niet zo lang, maar omhoog wandelen op zo’n hoogte valt niet mee! We stoppen onderweg bij elk meertje om wat te drinken en uit te rusten.
We komen onze buren uit Wales (die zitten ook in een cottage) nog tegen, die zijn al op de terugweg. Zij zijn al om 8 uur aan deze wandeling begonnen. Bij het laatste
meertje (Emerald) doen we lekker op ons gemakje en genieten we van de zon en
het uitzicht.
We zien hier nog een hele grote marmot (zo groot als een kat). Na
een uurtje maken we ons weer op voor de wandeling terug. Dat loopt een stuk
makkelijker zo naar beneden! Halverwege steekt er nog een grote elk net voor
onze neus over. Camera’s zijn natuurlijk net opgeborgen. Gelukkig blijft hij
nog even staan voor een foto aan de andere kant van het water.
Tegen een uur of
1 zijn we weer bij de parkeerplaats en dubben we even of we nog door zullen
wandelen naar een waterval, maar het betrekt nu erg snel en er vallen zelfs een
paar dikke regendruppels. We besluiten dan maar om de shuttlebus terug naar de
auto te pakken. We pakken de auto en rijden terug naar onze cottage. Hier
relaxen we lekker. Tegen een uur of vijf begint het zelfs te onweren. Machtig
geluid die onweer tussen de bergen, uiteindelijk valt er ook nog een flinke
bui, maar het is hier zo droog, dat het nauwelijks in de grond trekt. De auto
ziet er wel iets minder stoffig uit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten